فیزیوتراپی بهتوان دکتر ابوالفضل فقیهی

فیزیوتراپی بهتوان واقع در زاهدان , میدان خیام به سمت میدان فلسطین، خیابان غدیر، جنب غدیر۸، مجهز به جدیدترین دستگاههای الکتروتراپی و آخرین روشهای درمان دستی.تلفن:۰۵۴۳۳۴۵۰۴۵۲-09398825179,

فیزیوتراپی بهتوان دکتر ابوالفضل فقیهی

فیزیوتراپی بهتوان واقع در زاهدان , میدان خیام به سمت میدان فلسطین، خیابان غدیر، جنب غدیر۸، مجهز به جدیدترین دستگاههای الکتروتراپی و آخرین روشهای درمان دستی.تلفن:۰۵۴۳۳۴۵۰۴۵۲-09398825179,

آب کردن چربی شکم و پهلو

سلام 

میخوام چندتا نکته و یه برنامه برای آب کردن چربی شکم و پهلو(درکل بر لاغری کل بدن تاثیرداره) رو به زبان خیلی ساده بهتون بگم 

اگه به این نکات و برنامه به مدت 1ماه و نیم عمل کنین مطمئنا تغییر رو به چشم خودتون می بینین و از تلاشتون لذت میبرین.

(دنبال برنامه های فضایی و پیچیده نباشید، آب کردن چربی ها اینقدرا که فکر میکنین سخت نیست)

سه تا شرط وجود داره که هرکدومشو یه توضیح مختصر و مفید میدم

(اگه هرسه شرط رو درکنارهم انجام بدیم به نتیجه می رسیم )

شرط اول رژیم غذایی:

مصرف سرخ کردنی روغن فست فود و برنج و مواد قندی مصنوعی و مواد دیگه ای که خودتون بهتر می دونین باعث چاقیتون میشه رو به حداقل حداقل برسونین 

بجاش مصرف آب رو زیادکنین

در مواقع گرسنگی میوه و سبزیجات بیشتر بخورین

(میدونم یه کم سخته ولی اگه واقعا به هدفمون ایمان داشته باشیم باید تحمل و رعایت کنیم)

شرط دوم ورزش هوازی:

این کارا رو انجام بدین:

(هرکدوم که براتون مقدوره، اگه چندتا یا همه شو هم بتونین انجام بدین چه بهتر)

پیاده روی سریع، دویدن آرام،

تردمیل، دوچرخه سواری یا دوچرخه ثابت

هفته ای 5بار به مدت 40 دقیقه تا یک ساعت مفید

(اگه اولش براتون سخته، ابتدا ازمدت15 دقیقه شروع کنید سپس هر روز یا روز درمیون 5دقیقه بیشترش کنید تا به 40 دقیقه تا یک ساعت برسین)

شرط سوم تمرین حرکات شکم و پهلو:

*درازونشست: روی زمین به پشت دراز بکشین درحالیکه دست‌هاتون پشت سراست، ازکمر خم شده وتا حدی بالا بیاین که آرنج‌هاتون به زانوهاتون که خم هستن بخوره. این حرکت را هر جلسه 3 نوبت و درهرنوبت حداقل 20 تکرارانجام بدین.


* پا دوچرخه:روی زمین درازبکشید، دستها پشت سر، زانوخم و ساق موازی باسطح زمین باشه سپس حرکاتی شبیه به دوچرخه سواری رو درهوا با پاهاانجام بدین. این حرکت روهرجلسه 3 نوبت وهرنوبت 3 دقیقه انجام دهید.


* بالا آوردن پاها درحالت خوابیده: 

درحالت خوابیده به پشت پاهاتون رو به صورت مستقیم بالابیارین تاحدی که زاویه بین تنه وپاهاتون کمی بیشتراز90درجه بشه سپس به آرامی پاهاروبه موقعیت اول برگردونین. این حرکت روهرجلسه 3 نوبت و درهرنوبت حداقل 20 تکرارانجام بدین.


* خم شدن به طرفین بدن:

بایستید پاها کمی بیشتراز عرض شانه باز بشه، بدن صاف، درهمین حالت به چپ و راست بدنتون خم بشین (بدن درحین خم شدن ب طرفین، کاملا رو به سمت جلومیباشد)

این حرکت رو سه نوبت درهرنوبت 40,50,60 تکرار انجام بدین(نوبت اول40 حرکت،نوبت دوم50 و..)

* حرکت مسگری :

سه نوبت، 60ثانیه،90ثانیه، 120ثانیه

چندتا نکته دیگه رو هم بدونیم بد نیست:

وقتی پیاده‌روی می‌کنید، هنگام راه رفتن بدن خودتان را به سمت چپ و راست متمایل کنید. با این کار، هم شکم‌تان آب می‌شود و هم پهلوهای‌تان.

 از حلقه‌های ورزشی برای کوچک شدن شکم‌تان استفاده کنید. شما می‌توانید در ابتدای کار، تنها روزی ۲ دقیقه یا ۵۰ بار حلقه بزنید و به مرور زمان حلقه زدن را تا ۳۰ دقیقه هم ادامه دهید.


هنگام پیاده‌روی، ضربه‌های سبک و آرامی را با انگشتان دست به شکم‌تان وارد کنید. این جوری هم باعث راحتتر شکسته شدن چربیها و هم تحرک ماهیچه‌های شکم خود را افزایش می‌دهید و باعث می‌شوید که آنها چربی بیشتری بسوزانند.


در طول روز شکم‌بندهای سفت و محکم را دور شکم خود ببندید.


همان‌طور که نشسته‌اید و مشغول کارهای روزمره‌تان (مثلا تماشای تلویزیون) هستید، با کف دست خیلی آهسته به شکم خود ضربه بزنید.

طناب زدن هم برای کوچک کردن شکم بسیار مفید است، به شرطی که شما حداقل روزی ۵۰ مرتبه طناب بزنید.


زیاد یک جا ننشینید. نشستن طولانی‌مدت باعث چاق شدن افراد می‌شود و این چاقی‌ها هم بیشتر در ناحیه ران پا و شکم رخ می‌دهد. شاید به همین خاطر باشد که بیشتر رانندگان شکم بزرگی دارند.

هیدروتراپی(آب درمانی)



هیدروتراپی 2 نوع است:

1- هیدروتراپی عمومی 2-  هیدروتراپی عضوی

در هیدروتراپی عمومی : به طور معمول تمام بدن ( به جز سر و گردن ) بیمار در آب قرار می گیرد.

در هیدروتراپی عضوی: فقط همان عضوی که دچار ضایعه شده است در آب قرار می گیرد.

در هیدروتراپی ، یک قسمت یا تمام بدن (بستگی به مورد دارد) به دفعات گرم و سرد می شود با این کار گردش خون در عروق تسهیل می گردد. هیدروتراپی به روشهای مختلفی اجرا می شود. درهیدروتراپی به کمک دوش از سوراخهای ریز آن آب با فشار به اعضاء و اندامها برخورد می کند و باعث تحریک اعصاب ، حرکات عضلات و تسهیل جریان خون در عروق می شود و در جکوزی با قرار دادن عضو در مقابل فشار آب میتوان ضمن ایجاد موارد فوق به کاهش درد عضو و رفع خستگی ناشی از فشار تمرینات ورزشی بهره برد.

چندین تمرین برای دردهای مفصلی و عضلانی دراستخر :

تمرین (1)

 

 

این حرکت در محل کم عمق استخر در جایی که آب تا ناحیه سینه قرار دارد،انجام شود. حرکات با تکیه دادن بدن به دیوار استخر آغاز می شود و همزمان با راه رفتن موزون در آب دستها حول محور شانه از عقب به حرکت در می آید که ضمن افزایش جریان خون بدن را برای سایر تمرینات آماده می سازد.

تمرین (2)


شخص در حالی که یک پای خود را ثابت نگه می دارد ، پای دیگر را به اندازه نیم متر به جلو می برد و سپس به حالت اول خود باز می گرداند و  با پای دیگر حرکت را ادامه می دهد. این حرکت ضمن تقویت ماهیچه جلو ران (همسترینگ) باعث از بین رفتن تدریجی محدودیت مفاصل لگن خواهد شد.

تمرین (3)



شخص در حالی که یک پای خود را ثابت نگه می دارد، پای دیگر را به اندازه نیم متر به عقب می برد و سپس به حالت اول خود باز می گرداندو این حرکت را با پای دیگر ادامه میدهد. این حرکت باعث تقویت عضلات پشت ران گردیده و درد و محدودیت را در این مفصل تدریجا از بین خواهد برد. 

تمرین (4) 



شخص در حالت ایستاده دو دست را بر دیوار استخر تکیه داده ، سپس یک پا را از عقب به اندازه یک زاویه 90 درجه بالا می آورد. در این حالت پا بعد ازطی یک نیم دایره به حالت اول برمی گردد. این حرکت باعث کشش در تاندونهاو ماهیچه اندام تحتانی بخصوص ران و ساق گردیده و درد و محدودیت را در مفاصل لگن و تا حدودی کمر از بین خواهد برد.

تمرین (5)



شخص با حالت ایستاده دو دست را بر دیواره استخر تکیه داده سپس یک پا را از ناحیه زانو خم کرده و به طرف بالا می آورد و سپس در همان حال آن را صاف می کند و به جای اول خود باز می گرداند و همین عمل را با پای دیگر نیز تکرار میکند. این حرکت باعث کاهش درد و محدودیت در مفصل زانو و تقویت عضلات همسترینگ خواهد شد.

تمرین (6)



شخص در محل کم عمق استخر قرار می گیرد و در حالی که یک پا ثابت می ماند پای دیگر از زانو خم شده و بعد از تشکیل یک زاویه قائمه مجددا" راست شود و به جای اول خود بازمی گردد و همین عمل در مورد پای دیگر نیز انجام می شود که باعث تقویت ماهیچه های پشتی ران گردیده و بدون ایجاد فشار در مفصل زانو ماهیچه ساق را نیز تقویت خواهد کرد.


تمرین(7)



شخص در محل کم عمق استخر یک دست را بر دیوار استخر تکیه داده و دست دیگر را در امتداد آن معلق روی آب قرار می دهد و حرکت پا به گونه ای است که یک پا ثابت می ماند و پای دیگر بدون خم شدن زانو در جهت طرفین بدن باز و بسته می شود.این حرکت برای پای دیگر نیز در جهت مخالف باید انجام  شود. این حرکت ضمن افزایش گردش خون در هر دو دست باعث کاهش تدریجی محدودیت لگن و افزایش قدرت در عضلات شانه ، بازو و سایر عضلات ریز در اندام فوقانی و عضلات کناری لگن خواهد شد.

تمرین (8)



شخص در حالی که با دستهای باز لبه استخر را در اختیار دارد ، خود را به دیواراستخر می چسباند و یک پای خود را از زانو به طرف بالا خم می کند و سپس در حالی که پا را رفته رفته باز می نماید ، با پیمودن یک نیم دایره به سمت داخل دوباره به حالت اولیه خود باز می گرداند .این حرکت به همین شکل برای پای دیگر نیز انجام می شود که بدون ایجاد فشار در ناحیه کمر باعث کشیدگی عضلات داخلی پا و رفع محدودیت و درد خواهد شد.

تمرین (9)



شخص از پشت به دیوار استخر می چسبد و با دستهای باز لبه استخر را می گیرد. سپس زانو را در حالت بالا کشیدن به سمت داخل بدن خم می کند، آنگاه با یک چرخش دایره وار به سمت خارج آن را به حالت اول خود باز می گرداند همین کار را برای پای دیگر نیز انجام می شود که موجب تقویت عضلات داخلی ران و کشش عضلات خارجی ران خواهد شد.

تمرین (10)



شخص در حالتی که دو دست را به دیواره استخر تکیه می دهد، یک پا را ثابت نگه داشته و پای دیگر را به اندازه ای از جلو به بالا خم می کند که با تنه خود یک زاویه 90 درجه درست کند.آنگاه در حالیکه پا را در جهت طرفین بدن به چرخش در آورد به حال اول خود باز  می گرداند و با پای دیگر همین کار را انجام می دهد.این حرکت باعث از بین رفتن محدودیت در ناحیه لگن خواهد شد.

تمرین (11)



در این حرکت شخص دستها خود را به صورت باز به لبه استخر می گیرد و یک پای خود را ثابت روی زمین نگه می دارد، آنگاه پای دیگر را بدون خم شدن زانو به دور پای ثابت به چپ و راست به حرکت در می آورد که باعث کشش کلی در مفصل لگن و تقویت عضلات کمری خواهد شد.

تمرین (12)



شخص در کنار دیواراستخرمی ایستد و دستهای خود را به لبه استخر می گیرد ، سپس زانو را به بالا خم می کند و یک بار از سمت راست و بار دیگراز سمت چپ به حالت اول باز می گرداند.این کار باید در دفعات پی در پی وبه کرات انجام گیرد که موجب تقویت عضلات شکمی ، پهلو و کمری و حتی عضلات سرشانه و زیر بغل خواهد شد.

تمرین (13) 



شخص از پشت به دیواره استخر با دو دست باز بر روی آبریز استخر تکیه داده و هر دو پا را از زانو خم کرده و به سمت بالا می آورد و به جای خود باز می گرداند در این حالت باسن و پشت شخص باید با بدنه استخر تماس داشته باشد که ضمن اصلاح تدریجی قوس کمر عضلات شکم را نیز تقویت خواهد کرد. این تمرین در افراد با دردهای شدید کمری و بعد از اعمال جراحی کمر توصیه نمی شود

تمرین (14)



شخص در نقطه ای از استخر قرار می گیرد که آب تا زیر سینه او باشد وسپس دو دست را بالا برده در حالی که بدن ثابت است ، دستها را حول محور شانه از عقب به جلو به چرخش در می آورد و این کار به همین ترتیب ادامه می یابد که باعث تقویت عضلات ساعد و اصلاح انحنای کتف (قوز)  خواهد شد.

تمرین (15)



در حالی که شخص با هر2 دست بدنه استخر را در اختیار دارد ، زانوهای خود را خم کرده و پنجه دو پا را بالا می آورد و روی دیوار استخر قرار می دهد ، سپس در حالی که دستها ثابت می ماند زانو ها را به دفعات خم و راست می کند که باعث اصلاح تدریجی گودی کمر گردیده و ضمن کشش تاندونهای اندام تحتانی بخصوص تاندون آشیل خواهد شد. این تمرین در افراد با دردهای شدید کمری و بعد از اعمال جراحی کمر توصیه نمی شود

تمرین (16) 



در این حرکت شخص بوسیله 2 حلقه نجات خود را روی آب شنا ور نگه می دارد ، سپس زانوهای خود را به بالا خم کرده و به چپ و راست به چرخش در می آورد که ضمن ایجاد کشیدگی در مفصل شانه و کپسول          باعث ایجاد کشیدگی در عضلات کمری و رفع تدریجی محدودیت مفصل لگن خواهد شد.

چطور روی صندلی و زمین بنشینیم؟

چطور روی صندلی و زمین بنشینیم؟


نشستن صحیح کمترین فشار را روی ستون فقرات وارد می کند. ستون فقرات، مهم ترین بخش در حفظ سلامتی و ایستایی بدن، فرم طبیعی خود را حفظ کرده و در نتیجه مشکلات کمردرد و دردهای عضلانی کاهش می‌یابد.


نشستن صحیح روی صندلی

بیایید با هم مروری بر نتایج قرارگیری صحیح بدن داشته باشیم:

- در یک وضعیت صحیح هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن، کمترین فشار روی عضلات پشتیبان و رباط‌های بدن شما بوجود خواهد آمد، در نتیجه ستون فقرات شما در حالت استراحت و خنثی قرار می‌گیرد.

- عملکرد دستگاه عصبی شما بهبود می‌‌یابد.

- دستگاه گوارش، تنفس، عضلات، رباط ها و استخوان های بدن در دراز مـدت سلامت خود را حفظ کرده و از سـایش و تحلیل نـابـهنـجار مفاصل و التهاب آنها جلوگیری می‌ کند.

- وضـعـیت قرارگیری صـحیـح استخوان ها و مـفاصـل، کـارایـی عضـلات را به حداکثر می رسانند.

ستون فقرات، مهم ترین بخش در حفظ سلامتی و ایستایی بدن، فرم طبیعی خود را حفظ کرده و در نتیجه مشکلات کمردرد و دردهای عضلانی کاهش می‌یابد.

- استـفـاده درست از عضلات بدن، انرژی مصرفی بدن را کاهش و از خستگی آنها جلوگیری می‌کند، در نهایت برای حفظ ظاهر شما هم بسیار موثر است.

سعی نکنید بیش از نیم ساعت به یک حالت بنشینید. هر از چند گاهی برخاسته، راه بروید و یا چند حرکت کششی انجام بدهید

نشستن صحیح روی صندلی

- صاف و راست بنشینید. کمر راست و شانه ها به عقب باشد. پایین تنه بـاید با پشتی صندلی در تماس باشد. سـه قـوس طبـیـعی بـدن بـایـد حـین نـشسـتن حـفـظ شوند.

- استفاده از یک تکیه گاه مانند بالشتک کوچک در نـاحـیه کمر سودمند است. در صورت نبود بالشتک، با قرار دادن دو دست خود روی هم در پشت کمر به رفع خستگی آن کمک کنید.

- وزن بدن را به طـور مسـاوی روی دو سمت نشیمنگاه خود تـوزیع کنـیـد. زانوها باید هم‌سطح نشیمنگاه و یا کمی بـالاتـر از آن قرار گیرند. برای این کار می تـوانید از یک زیر پایی یا چهارپایه کوتاه استفاده کنید. هرگز پاها را روی هم نیندازید، زیرا برای زانو‌ها مضر است.

- سعی نکنید بیش از نیم ساعت به یک حالت بنشینید. هر از چند گاهی برخاسته، راه بروید و یا چند حرکت کششی انجام بدهید.

- هـنـگام برخاستن از روی صندلی، به سمت جلو صندلی حرکت کرده و با صاف کـردن پاها برخیزید.

- از خـم شدن به جلو از ناحیه کمر بپرهیزید.

- از خم کردن گردن به طرفین تا حد امکان خودداری کنید و به جای این کار، تمام بـدن خود را به سمت دلخواه بچرخانید.

نشستن صحیح روی صندلی

نشستن صحیح پشت میز رایانه

علاوه بر رعایت نکات بالا، باید توصیه های زیر را هنگام نشستن پشت میز کامپیوتر مد نظر قرار دهید:

- مچ دست ها باید مستقیم باشد و به سمت بالا و پایین و یا طرفین خم نشده باشد.

- ران‌ها باید موازی با سطح کف اتاق باشند.

- آرنج‌ها باید اندکی بازتر از 90 درجه باشند.

- زانـوها حدود 2 الی 3 سانتیمتر از لـبـه صنـدلی جـلـوتر باشند.

- صفحه نمایش رایانه باید حدود 45 الی 55 سانتیمتر از صورت شما فاصـله داشته باشد. راستای آن نیز با سـطح چشم هـا در یـک راسـتـا باشد.

- بهتر است صفحه کلید حدود 2 سانتی متر بالاتـر از ساعد قرار گیرد.

نشستن صحیح روی زمین

افراد با توجه به وضعیت بدنی، عادت خود، وضعیت فرهنگی و اجتماعی روش‌های متفاوتی را برای نشستن برمی‌گزینند. به همین دلیل است که معمولاً نمی‌توان روش خاصی را به افراد توصیه نمود، زیرا عوامل فوق هر یک در اتخاذ وضعیت نشستن مؤثر هستند.

معمولی‌ترین روش‌های نشستن بر روی زمین، نشستن چهار زانو، دو زانو، قورباغه‌ای، بر روی یک پا و با زانوهای خم در سینه می‌باشد که هر یک از آنها ویژگی‌های خاص خود را دارند.

به طور کلی هر چه ارتفاع بالا تنه بیشتر و وزن آن سنگین‌تر باشد و یا انعطاف‌پذیری فرد کم باشد، نشستن به گونه مطلوب نیز صورت نمی‌گیرد.

- در نشستن‌های چهار زانو، افراد باید از انعطاف‌پذیری خوبی در عضلات نزدیک کننده و گروه نازک نی برخوردار باشند و با تعویض پای زیر و رو، از فشار به صورت ممتد بکاهند. همچنین وزن بدن را به طور مساوی برروی سطح اتکا و عضلات باسن تقسیم نمایند.

- در نشستن‌های دو زانو هم به نظر می‌رسد، بالا تنه در بهترین وضعیت قایم قرار داشته و عبور خط ثقل به گونه‌ای مطلوب‌تر صورت می‌گیرد. هر چند انعطاف مطلوب عضلات چهار سر ران و کشش‌پذیری رباط های مچ پا ضروری است. در این حالت فشار وارده بر زانو زیادتر است.

- نشستن‌های قورباغه‌ای که کمتر توصیه شده است، عمدتاً در کودکان وجود دارد. در صورت تداوم می‌تواند به صافی کف پا و ضعف عضلات درشت نی قدامی و خلفی منجر شود. رباط‌های درشت نی رانی زانو در ناحیه داخلی متحمل کشیدگی غیر طبیعی خواهند شد.

- فرد باید با کمک دست‌ها، به طوری که یک دست جلو و یکی عقب، به صورت یکطرفه بنشیند و نه آنکه به صورت یک باره بنشیند (تا حد ممکن ارتفاع فرود کم باشد و فرد با کنترل بنشیند نه آن که خود را رها کند). هنگام برخاستن نیز با کمک دست‌ها و یک طرفه برخیزد، زیرا استفاده از دست‌ها موجب افزایش سطح اتکا و تقسیم و تعدیل فشارها می‌شود.

- موقع نشستن روی زمین، مفاصل به آرامی و موزون خم شوند و در هنگام برخاستن نیز به طور موزون باز شوند.

- حفظ وضعیت قائم بالا تنه، جلوگیری از خم شدن تنه به جلو و تا حد ممکن کاستن از گودی کمر که در نشستن‌ها افزایش می‌یابد، از جمله موارد مهم در نشستن می‌باشد.

- همچنین پرهیز از نشستن‌های ممتد و طولانی مدت، انتخاب سطح نشستن نه چندان خشک و سفت، تغییر وضعیت بدن و ضرورتا جابه‌جایی، انجام حرکات، انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات مربوطه با توجه به عادت نشستن و ... از جمله مسائل قابل توجه در نشستن می‌باشد.


هشدار جدی به بیماران فیزیوتراپی در منزل!!!!

هشدار جدی ب بیماران فیزیوتراپی در منزل

اخیرا مشاهده شده است عده ای افراد غیر متخصص  تحت عنوان دکتر  فیزیوتراپیست اقدام به ارایه خدمات درمانی از قبیل درمان بیماران با مشکلات ارتوپدی، سکته مغزی و … کرده و مشکلات فراوان غیر قابل جبرانی را برای سلامت هموطنان در سراسر کشور پدید آورده اند ؛ از جمله سوختگی عمقی ، شکستگی استخوان تا آسیبهایی که متاسفانه منجر به فوت  برخی از بیماران شده است.لطفا هنگام درخواست درمان فیزیوتراپی در منزل موارد زیر را در نظر داشته باشید؛

 

1-استفاده از دستگاههای درمان الکتریکی تنها توسط متخصص فیزیوتراپی مجاز می باشد ؛ به این منظور هنگام مراجعه درمانگر حتما در بدو ورود تقاضای کارت عضویت فیزیوتراپی نظام پزشکی و یا انجمن فیزیوتراپی ایران دارای عکس منطبق با فیزیوتراپیست  را داشته باشید.

2 حضور  فارغ التحصیلان  و یا دانشجویان  تربیت بدنی،کایروپرکتر، استیوپات، کاردرمانی ، ارتوپدی فنی، کمک بهیار ، پرستار ، طب فیزیکی و… جهت استفاده از وسایل و تکنیکهای فیزیوتراپی در منزل ممنوع می باشد و در صورت حضور این افراد کلیه عواقب  از طریق مراجع انتظامی درمانی غیر قابل پیگیری خواهد بود.

مختصری در مورد چیستی علم فیزیوتراپی

فیزیوتراپی (به انگلیسی: physiotherapy)‏ شیوه‌ای از درمان بیماری‌ها و اختلالات عصبی-ماهیچه ای-اسکلتی با استفاده از تجهیزات مکانیکی، جریان‌های الکتریکی، مانورهای دستی،تمرینات ورزشی و عوامل فیزیکی دیگر است. در این روشها از ورزش، نور، پرتوهای فرابنفش و فروسرخ، گرما و جریان برق استفاده می‌شود. فیزیوتراپی حیطه‌ای از پزشکی است که هدف آن پیشگیری از بیماری‌ها، درمان، توانبخشی و بالا بردن سطح سلامت می‌باشد.

واژه فیزیوتراپی از «فیزیو= جسمانی و یا طبیعی» و «تراپی=درمان»، به‌معنای ترکیبی درمان جسم ساخته شده‌است. در بعضی از منابع لغت اصلی که کلمه فیزیوتراپی ازآن گرفته شده‌است کلمه physiological therapeutics می‌باشد. البته مداخلات درمانی در فیزیوتراپی بخش کوچکی از عملیات آن محسوب می‌گردد. درفیزیوتراپی هدف ارتقای عملکرد جسمانی بدن می‌باشد البته با توجه به تداخل و ارتباط زیاد سیستمهای بدن درمانهای فیزیوتراپی که توسط فیزیوتراپیست انجام می‌شود مستقیم یا غیر مستقیم باعث بهبود عملکرد سیستم فیزیولوژیک نیز می‌شود مثلاً فیزیوتراپی دستگاه تنفسی موجب بهبود درصد گازهای خون(دی اکسید کربن و اکسیژن)و تغییر میزان اسیدیته خون شده که به نوبه خود می‌تواند باعث بهبود سطح هشیاری شود.

فیزیوتراپیست در این رشته به عنوان درمانگر شناخته می‌شود که به نوعی یک پراکتیشینر نیز می‌باشد. با توجه به این که فیزیوتراپی درمان فیزیولوژیک و جسمانی بیماریها است آناتومی و حرکت شناسی(kinesiology)و فیزیولوژی حرکت از اهمیت بیشتری برخوردار است.


درمان در فیزیوتراپی به طور کلی به سه گروه اصلی تقسیم می‌شود:

۱- تمرین درمانی: فیزیوتراپیست به وسیله تجویز؛ انجام و آموزش ورزشهای درمانی خاص؛ ماساژ؛ ورزش در آب (Hydrotherapy)؛ اقدام به درمان بیمار یا افزایش سطح سلامت می‌کند.

۲- الکتروتراپی:درمان به وسیله دستگاههای ویژه انجام می‌شود این دستگاهها معمولاً امواج خاصی را (امواج مایکرو ویو؛ امواج کوتاه رایویی؛ امواج مافوق صوت؛ امواج الکتریکی) که همگی توسط دستگاه به شکل خاصی تولید شده و تغییر می‌یابند(مدوله می‌شوند).

۳- مهارتهای درمان با دست(Manual Therapy)

مهمترین حیطه‌های فعالیت فیزیوتراپی در پزشکی شامل درمان موارد زیر است: ۱-بیماریهای دستگاه حرکتی (ارتوپدی). ۲-بیماریهای دستگاه قلبی و تنفسی. ۳-بیماریهای دستگاه اعصاب محیطی و مرکزی. ۴-بیماریهای پوستی و سوختگیها. ۵-درد و کنترل درد. ۶-بیماریهای شغلی.