گردن درد

گردن درد دارید؟

گردن شما وزنی معادل یک توپ بولینگ را در طول زندگی تحمل می نماید تعجبی وجود ندارد که ندرتا دچار گرفتگی و درد شود.
وقتی عضلات گردن دچار گرفتگی می شوند و حرکت دردناک می شود، عضلات شما خودبخود برای جلوگیری از حرکات بیشتر سفت می گردند اما عضلات سفت شده گردن می توانند موجب اسپاسم های دردناک، کشیدگی تاندون و درد انتشار یابنده شوند.
گاهی اوقات عضلات سخت گردن می توانند اعصاب موجود در پوشش جمجمه (ناحیه اکسیپیتال) را تحریک کنند یا تحت فشار قرار دهند زیرا این اعصاب در نزدیکی عضلات واقع شده اند. این پدیده می تواند موجب انتشار رو به بالای درد به پشت گردن، پشت گوش و یک سمت از پوشش جمجمه شود. برای مقابله با طغیان دردگردنی مراحل زیرا را دنبال کنید.

دارو درمانی:

استامینوفن یا یک داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی نظیر آسپیرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن ممکن است تسکین موقتی را باعث شوند.

استراحت:

در طول روز دراز بکشید تا از کشیدگی گردن خلاص شوید. اما از بی فعالیتی طولانی خود داری کنید. این کار می توند گرفتگی را تشدید کند.

سرد کردن ورم کردن:

کیسه های خنک کننده اغلب درد را برای یک یا دو روز مخفی می کند کیسه خنک کننده را چندین بار در روز بر پشت گردن قرار دهید و هر بار برای 20 دقیقه یا کمتر در محل نگه دارید. بعد از آن از سرما یا گرما برای کاهش ناراحتی استفاده نمایید. اگر مشکل شدید قلبی یا گردش خون دارید از کیسه های سرد کننده یا گرم کننده استفاده نکنید.

تمرینات ورزشی:

ورزش های خاصی می توانند به شما در حفظ وضعیت مناسب کمک نمایند و از درد و گرفتگی گردن بکاهند. ورزش همچنین آمادگی کلی شما را ارتقاء می دهد و از عود درد گردنی ممانعت می کند.

مراحل زیر را تمرین کنید:

1. فشردن شانه، تیغه های شانه ای خود را به هم بفشارید و برای حدود 3 ثانیه نگه دارید. این کار را هر وقت راحت بودید انجام دهید.
2. بالا انداختن شانه ها. شانه هایتان را با ملایمت تا گردن بالا بیاورید و با فشار برای 5 تا 10 ثانیه نگه دارید و سپس با آرامی شل کنید تا به وضعیت نرمال برگردند.
3. پارو زدن نشسته. بر روی زمین یا چهار پایه نیمکت بنشینید و دست خود را به عقب و جلو ببرید نظیر حرکت پارو زدن.
4. پرواز، وزنه های سبکی (0/5 تا یک کیلوگرم) را بگیرید، از مفصل ران خود به جلو خم شوید، کمر خود را صاف نگه دارید و اجازه دهید دست هایتان را به طور مستقیم آویزان شوند. با ملایمت وزنه ها را بالا و پایین بیاورید. به طوری که حالت شبیه پرواز و بال زدن داشته باشید. اگر قادر به صاف نگه داشتن کمر خود نیستید بر روی یک نیمکت یا میز بر روی شکم خود دراز بکشید.

بهبود پوکی استخوان با ورزش

بهبود پوکی استخوان با ورزش

تقویت عضلات و استخوان ها باعث بالانس و تعادل بیشتر و در نتیجه کاهش خطر زمین خوردن و به دنبال آن شکستگی های مرتبط با پوکی استخوان خواهد شد.
نظر به درجات متغیر پوکی استخوان و خطر شکستگی، راجع به ورزش هایی که می تواند برای شما بی خطر و مناسب باشد با پزشک خود یا با یک فیزیوتراپیست مشورت کنید. پیاده روی یک ورزش ایده آل محسوب می شود چون هم وابسته به وزن است و هم اینکه همه جا با کم ترین خطر آسیب می توان آن را انجام داد.
تمرین های قدرتی مثل استفاده از وزنه های سبک، دستگاه های بدن سازی، تسمه های کشی یا ورزش های آبی همگی مفیدند و باعث تقویت عضلات و استخوان ها و نیز کاهش دفع مواد معدنی استخوان می شوند. ورزش های تقویت کننده عضلات پشت، مثل پل زدن به صورت ملایم، عضلات کمر و شکم را تقویت می کنند.
از ورزش های سنگین که باعث اعمال فشار بیش از حد بر استخوان ها می شوند مثل تنیس یا دو اجتناب کنید زیرا برای استفاده از آنها باید مقدار زیادی به سمت جلو خم شوید ممکن است خدای نکرده منجر به شکستگی مهره ها شود.

به خاطر استخوان‌هایتان قارچ بخورید

به خاطر استخوان‌هایتان قارچ بخورید

برای جلوگیری از کمبود ویتامین D در بدن و پیشگیری از شکستگی استخوان‌ها قارچ مصرف کنید.

در این بررسی نشان داده شد مصرف یک وعده قارچ می‌تواند 20 درصد از ویتامین D مورد نیاز بدن را تامین کند.

قارچ نیز همچون بدن انسان در واکنش به نور فرابنفش ویتامین D تولید می‌کند که برای حفظ استحکام استخوان‌ها و کمک به جذب کلسیم بیشتر در بدن اهمیت دارد.

درمان پوکی استخوان و درد مفاصل با مصرف شیر و سنجد

درمان پوکی استخوان و درد مفاصل با مصرف شیر و سنجد

تعدادی سنجد تازه را بهمراه پوست و گوشت وهسته آن را بوسیله آسیاب برقی بصورت پودر در بیاورید.یک قاشق غذا خوری از پودر را داخل یک لیوان شیر تازه باز غیر پاستوریزه بریزید و بوسله یک قاشق غذا خوری عسل آنرا شیرین کنید و به عنوان یک وعده غذایی یا یک میان وعده میل کنید. این ترکیب در درمان پوکی استخوان و درد مفاصل مخصوصا زانو درد موثر است.

اسیب زانو

آسیب زانو را جدی بگیرید

علایم و نشانه ها:

• درد و التهاب در زانو
• ناپایداری زانو
• صدای قل قل، احساس خالی شدن یا قفل شدن مفصل

سه عامل کلیدی مفصل زانو را مستعد آسیب می نمایند. اول، موقعیت آن باعث می شود که در معرض تروما(به هر نوع ضربه آسیب و جراحت وارد شده از خارج به بدن) باشد. دوم، استفاده مداوم از آن است. سوم پیچیدگی ساختار و زانوی شماست. علاوه بر اینکه زانو یک مفصل لولایی است، محدوده حرکتی آن در بین مفاصل بدن منحصر به فرد است. این مفصل باید بلغزد، سر بخورد و حول محور حرکت کند همچنان که خم نیز می شود.
آسیب های زانو از علل متعددی ناشی می شوند. آسیب های حاد زانو معمولا حین ورزش کردن ایجاد می شوند. فرسودگی زانو در طول زمان می تواند مشکلات مزمن زانو نظیر استئوآرتریت مفصل زانو را ایجاد نماید. همچنین آسیب های زانو ممکن است از یک تصادف یا خیلی ساده از یک قدم اشتباه برداشته شده که موجب باز شدن زانو در فرای محدوده حرکتی می شود، ایجاد گردند.

تشخیص:

اگر شما متحمل آسیب در زانو شده باشید، پزشکتان احتمالا زانوی شما را در وضعیت های مختلف معاینه می کند تا ساختارهای درونی زانو و میزان آسیب آنها را ارزیابی نماید.
استفاده از عکس برداری سنتی با اشعه X یک روش برای ارزیابی آسیب زانو است. MRI جزئیات بیشتری از ساختارهای زانو شامل بافت نرم آن را به نمایش می گذارد. یک وسیله تشخیص دیگر آرتروسکوپی است، پروسه ای که در آن پزشک یک لوله کوچک که دارای دوربین فیبراپیتیک (مجهز به فیبر نوری) است را از طریق یک شکاف کوچک وارد زانو می نماید و بدین طریق داخل زانو را بررسی می نماید.
آسیب زانو از چه جدیتی برخوردار است؟
شدت آسیب زانو بستگی به نوع ضایعه ای که زانو متحمل آن شده، دارد.
اکثر آُسیب های زانو در یکی از 3 گروه تقسیم بندی که در ادامه می آید قرار خواهند گرفت: پارگی هایی منیسک، رباط پاره شده و اجسام آزاد. هر کدام از این آسیب ها می توانند موجب درد و تورم (التهاب) زانو شوند.

پارگی های منیسک:

منیسک یک غضروف هلالی شکل است که در زانو و مابین دو انتهای استخوان های ران و ساق واقع شده است. انواع خاصی از ضربات و آسیب های توأم با پیچ خوردن می توانند منجر به پارگی در منیسک و ایجاد درد در مفصل گردند. گاهی شما صدای قل قل مانندی را در هنگام آسیب حس می کنید.
اغلب آسیب های منیسک به علت درد حاد و شدید زانو موجب از پا افتادن شما می شوند. در بعضی موارد بیمار می تواند از جا برخیزد و حتی فعالیت را از سر گیرد ولی در بیشتر موارد پارگی منیسک موجب التهاب و درد مزمن می شود. درد ممکن است در عرض چند هفته فروکش نماید ولی نشانه ها در صورت شرکت کردن در فعالیت هایی که چرخشی یا حول محور زانو هستند، ممکن است تکرار شوند.

رباط پاره شده:

رباط نوارهایی از بافت سخت هستند که مفاصل را احاطه نموده موجب استحکام آنها می شوند. ندرتا، یک رباط مفصل زانو کشیده می شود و پاره می گردد و موجب درد فوری و حساسیت روی محل آُسیب و تورم زانو می شود.

اجسام آزاد:

بعضی آسیب های زانو در اثر جدا شدن قسمتی از غضروف یا استخوان که از موقعیت نرمال خود کنده شده و در فضای مفصل قرار می گیرند پدید می آیند. حالتی که پدید می آید شبیه گیر کردن مداد در بین لولای در است. حتی قطعات کوچی از بافت شل غضروفی می توانند در مفصل زانو گیر کرده موجب قفل شدن زانو و درد در آن شوند.

درمان:

درمان آسیب زانو بسته به نوع آسیب می باشد. برای آسیب های نسبتا خفیف زانو درمان PRICE (محافظت، استراحت، یخ، فشردن و بالا بردن) است. بعد از آُسیب زانو از ادامه استفاده آن خودداری کنید. از یخ و فشردن ناحیه جهت کاهش تورم و التهاب استفاده کنید و پایتان را بالا نگه دارید تا به کاهش درد و تورم کمک نماید.
اگر مفصل زانوی شما متحمل آسیب جدی شده باشد، ممکن است به جراحی بازسازی نیاز پیدا کنید. استخوان شکسته یا در رفته شاید نیاز به جا اندازی داشته باشد و رباط از هم گسیخته نیز ممکن است ترمیم برایش صورت پذیرد. در اغلب موارد، آُسیب را می توان به طریق جراحی و از طریق یک روند آندوسکوپیک تحت عنوان آرتروسکوپی یک روند آندوسکوپیک تحت عنوان آرتروسکوپی اصلاح نمود که در آن از برش کوچکی در زانو به جای برش بزرگ استفاده می شود. آرتروسکوپی در مقابل جراحی سنتی موجب آزردگی بافتی کمتری می شود و می تواند بازتوانی سریع تری داشته باشد.