تنگی کانال نخاعی(Spinal Canal Stenosis)

با توجه به اینکه نخاع و ریشه های دم اسبی در کانال نخاعی قرار می گیرند , هر عاملی که باعث کاهش فضای کانال یا سوراخ های بین مهره ای(که محل خروج ریشه های اعصاب نخاعی می باشند) گردد به سبب فشار به نخاع یا ریشه های اعصاب منجر به درد خواهدشد.هرچه میزان تنگی کانال بیشتر باشد بیمار درد بیشتری را تجربه خواهد کرد.

مهمترین علل تنگی کانال نخاعی عبارتنداز:

-تنگی کانال مادرزادی

-بیماری استئوآرتریت

-فتق دیسک بین مهره ای

-ضخیم شدگی یا هیپرتروفی لیگامان زرد(فلاوم) و مفاصل فاست

-اسپوندیلولیستزیس

-ضایعه تومورال و عوامل عفونی

علائم تنگی کانال نخاعی:

خم شدن به جلو درد را کاهش می دهد و با صاف کردن تنه درد تشدید می شود.راه رفتن درد را تشدید می کند به طوریکه بیمار مجبور می شود توقف هایی را به هنگام پیاده روی داشته باشد.از علائم مهم تنگی کانال نخاعی,لنگش متناوب(Intermittent Claudication) می باشد.با نشستن و خم کردن تنه درد کاهش می یابد.عموما بیماران علایمی از سنگینی پاها, درد کمر, درد ناحیه پشتی ران و ساق پا را گزارش می کنند.بسیاری از بیماران از درد ناحیه کمر و ساق پاها شکایت دارند.CT-Scan و MRI جهت تشخیص بسیار کمک کننده اند.

یک نکته کلینیکی در ارتباط با لنگش متناوب و برخی علائم مشابه بیماران با تنگی کانال نخاعی و بیماران با مشکل عروقی, این است که در تنگی کانال ایستادن و راه رفتن منجر به تشدید علائم و نشستن و خم کردن تنه باعث کاهش درد می گردد چون در حالت نشسته و خم شدن فضای کانال تا حدی افزایش می یابد و فشار از روی اعصاب برداشته می شود.درحالیکه بیماران با مشکلات عروقی, علائم با راه رفتن افزایش ولی با ایستادن کاهش می یابد.

درمان

شامل یک یا ترکیبی از موارد ذیل است:

۱-درمان دارویی طبق نظر متخصص مربوطه

۲-درمان فیزیوتراپی

۳-درمان جراحی(به خصوص در موارد شدید)