دیسک با یک غشای فیبری، مایع ژلاتینی و یک هسته مرکزی به منظور پیشگیری از سایش بین مهره‌ای میان مهره‌های ستون فقرات قرار دارد. وقتی 2 مهره به دلایل خاص مثل برداشتن یک بار غیرمتعارف به یکدیگر نزدیک می‌شوند، دیسک تحت فشار قرار می‌گیرد. در این حالت دیسک دچار عارضه می‌شود و به این ترتیب اعصاب ریشه‌ای که از کنار دیسک عبور می‌کنند، درد را به مسیرهایی که عصب‌دهی شده مخابره می‌کنند. خطرناک‌ترین ضایعه در این زمینه گرایش هسته دیسک به سمت نخاع است که در نمونه مطرح شده نیز این بیماری وجود داشته است و بعد از آن گرایش هسته دیسک به سمت رباط خلفی است. در این شرایط میزان درد بسیار زیاد است. بیمار گزگز در پاهایش را احساس می‌کند و گاهی پاهای او کرخت می‌شود و پا به مرور حسش را از دست میدهد همان نکته‌ای که در پزشکی رایج از آن با عنوان فلج شدن یاد می‌شود.
فیزیوتراپی بهتوان دکتر ابوالفضل فقیهی
فیزیوتراپی بهتوان واقع در زاهدان , میدان خیام به سمت میدان فلسطین، خیابان غدیر، جنب غدیر۸، مجهز به جدیدترین دستگاههای الکتروتراپی و آخرین روشهای درمان دستی.تلفن:۰۵۴۳۳۴۵۰۴۵۲-09398825179,فیزیوتراپی بهتوان دکتر ابوالفضل فقیهی
فیزیوتراپی بهتوان واقع در زاهدان , میدان خیام به سمت میدان فلسطین، خیابان غدیر، جنب غدیر۸، مجهز به جدیدترین دستگاههای الکتروتراپی و آخرین روشهای درمان دستی.تلفن:۰۵۴۳۳۴۵۰۴۵۲-09398825179,توانبخشی و فیزیوتراپی در کشیدگی و پارگی رباط صلیبی خلفی زانو ( PCL )
توانبخشی و فیزیوتراپی در کشیدگی و پارگی رباط صلیبی خلفی زانو ( PCL )
حرکات زیر در بازتوانی آسیب های PCL مفید می باشند. در انجام این تمرینات در نظر داشته باشید که آنها را زمانی انجام دهید که بتوانید نیمی از وزن خود را روی پای آسیب دیده بیاندازید و همچنین تورم زانوی صدمه دیده کاهش یافته باشد
حرکت ایزومتریک عضله چهار سر رانی :
روی زمین بنشینید و پاهیتان را دراز کنید و پای سالم را کمی خم کنید.در این حالت عضلات ران پای مصدوم را منقبض نموده و زانوی آسیب دیده را به کف فشار دهید . و ۱۰ ثانیه مکث کنید . و سپس عضله را شل کنید . این تمرین را در ۳ست ۱۰ تای انجام دهید .
حرکت ایزومتریک عضله چهار سر رانی روی صندلی :
روی صندلی بنشینید که پشت آن صاف باشد.دقت شود در زانو ها تقریبا زاویه ۹۰ درجه ایجاد شود. در این حالت سعی کنید عضلات ران را منقبض کنید و توجه شود که پاها حرکت نکنند . ۱۰ثانیه مکث کنید و سپس عضلات را شل کنید . این حرکت را نیز در ۳ ست ۱۰ تایی انجام دهید .
Quadriceps chair
ثابت سازی زانو :
یک طناب الاستیک حلقه کنید و دور پای سالم بیاندازید و دو سر آن را به یک تکیه گاه محکم ببندید .
رو به تکیه گاه و بر روی پای مصدوم بایستید ، کمی زانوی آسیب دیده را خم و عضلات ران را منقبض کنید. با حفظ این حالت پای سالم که طناب در آن است را به آرامی به سمت عقب خم کنید . حرکت را در۳ ست ۱۰ تایی انجام دهید.
۹۰ درجه بچرخید به طوریکه پای مصدوم به سمت تکیه گاه قرار گیرد . پا را به سمت خارج بکشید به طوری که از پای آسیب دیده دور شود . حرکت را در۳ ست ۱۰ تایی انجام دهید .
پشت به تکیه گاه بایستید. پای سالم را در حالت صاف و کشیده بالا ببرید . این حرکت را نیز در ۳ ست ۱۰ تایی انجام دهید .
۹۰ درجه دیگر بچرخید. این بار پای سالم به سمت دیوار باشد . پای سالم را در عرض بدن حرکت داده و از دیوار دور کنید .این حرکت را نیز در ۳ ست ۱۰ تایی انجام دهید .
برای حفظ تعادل میتوانید در این سری حرکات دست خود را روی تیه گاه قراردهید . برای پیشرفت و مشکل کردن حرکت نیز میتوانید روی یک بالش بایستید .
بلند کردن پا در حالت خوابیده :
به پشت روی زمین بخوابید و پاهایتان را دراز کنید . عضلات ران پای آسیب دیده را منقبض کنید و پا را در حالیکه صاف کشیده است تا ارتفاع ۲۰ سانتیمتر از زمین بلند کنید ، توجه شود که در حین انجام حرکت عضلات منقبض باشند ، سپس به آرامی پای خود را پایین آورید . این تمرین را نیز در ۳ ست ۱۰ تایی انجام دهید .
strait leg raise
بلند شدن با حمایت دیوار (اسکات ) با کمک توپ :
پشت به دیوار بایستید به طوری که کمر، شانه ها و سر چسبیده به دیوار و نگاه شما رو به جلو باشد . شانه ها را شل کرده و پاها یک قدم جلوتر از دیوار به عرض شانه از هم باز باشند . یک بالش لوله شده و یا یک توپ به اندازه توپ فوتبال را بین دو پای خود قرار دهید . به آرامی در حالی که حالت خود را حفظ کرده اید بنشینید و همزمان بالش یا توپ را بین زانو های خود فشار دهید .حرکت را تا جایی ادامه دهید تا تقریبا به حالت نشسته شوید اما ران ها در راستای موازی زمین نرسند . دراین حالت تقریبا ۱۰ ثانیه مکث کنید و سپس با حفظ حالت و به آرامی بلند شوید . به یاد داشته باشید که در حین انجام تمرین توپ یا بالش را بین دو پای خود در حالت فشرده حفظ کنید ، این تمرین را نیز در ۳ ست ۱۰ تایی انجام دهید .
wall squat
بلند شدن روی یک سطح یا پله :
پای مصدوم را روی یک سطح مثل آجر و یا قطعه چوب صاف به ارتفاع تقریبا ۱۰سانتیمتر و پای سالم را روی زمین قرار دهید .روی پای مصدوم بلند شوید و زانو را صاف کنید. در این حالت پای سالم از روی زمین بلند شده و وزن شما روی پای صدمه دیده قرار می گیرد . برای تکرار حرکت پای سالم را پایین آورده و به حالت اولیه برگردید . حرکت را در ۳ ست ۱۰ تایی انجام دهید
لیزرتراپی در فیزیوتراپی
لیزر یک اشعه پر انرژی نور است که می تواند انرژی خود را به طور انتخابی به بافتها منتقل نماید. لیزرها حاوی ماده ای هستندکه نور را تولید و تقویت می کند.دو آینه موجب انعکاس و رفت و برگشت نور از درون این ماده می شوند. نتیجه،ایجاد اشعه نوری قوی و موازی است. این اشعه نور متشکل از یک یا چند رنگ خالص می باشد.این خصوصیات که لیزر را از یک لامپ نور مجزا می سازند ، برای کاربردهای طبی لیزر مهم می باشند.
لیزر در پزشکی:
آب موجود در سلولهای زنده و یا مواد رنگی پوست مانند هموگلوبین و پروتئین هایی که خون قرمز و ملاتین را میسازند،قادرند انرژی فوتون های لیزر را جذب کنند. در نتیجه می توان از این ابزار برای امور برش،تبخیر،یا جوش خوردن بافتهای پوستی و یا رگهای خونی و کاهش درد استفاده کرد.
موارد استفاده از لیزر در فیزیوتراپی:
۱)درمان استئوآرتریت گردنی.
درد علامت اصلی در اتئوآرتریت گردنی میباشد.
نتایج حاصل از تحقیقات نشان میدهد ،بکارگیری لیزرهایفیزیوتراپی در کاهش درد،اسپاسم(گرفتگی)ماهیچه های ستون فقرات و افزایش دامنه حرکت عضلات و عملکرد گردن موثر است.
۲)کاهش التهاب بالیزرهای فیزیوتراپی.
تابش پرتوهای کم توان سبب فرآیند های زیر و در نهایت کاهش التهاب موضع تحت درمان می گردد.
- تقویت و افزایش تکثیر سلولهای ایمنی
- افزایش فعالیت لنفاتیکی
- ریلکس شدن ماهیچه و افزایش آستانه درد فشاری
-اثرلیزرکم توان در درمان فتق دیسک کمری
-درمان خارپاشنه با لیزر کم توان مادون قرمز
۳)بازسازی و ترمیم بافت با استفاده از لیزرهایفیزیوتراپی
یکی از کاربردهای شناخته شده لیزرهای فیزیوتراپی ،تحریک سلولی و در نتیجه افزایش سرعت ترمیم زخم میباشد.
جزئیات این اثر به شرح زیر میباشد:
- تحریک سرعت میتوز در مکانیسم ترمیم استخوان،بافت اپتیلیوم و ماهیچه ای
- تقویت ساخت مجدد عصب محیطی پس از آسیب
-کاهش تحلیل سیستم اعصاب مرکزی
- تسریع زایش مویرگ های جدید که به نوعی به خونرسانی بافت کمک و تغذیه آن را تشدید می نماید.
- افزایش سنتز کلاژن، افزایش قدرت کششی والاستیسیتی
موارد کاربرد لیزر تراپی
۱ - آرتروز مفاصل در مراحل حاد و مزمن (زانو و ستون مهره های گردن و کمری)
۲ - شانه های دردناک (شانه های منجمد)
۳ - تنیس البو و گلف البو
۴ - سندرم تونل کارپ
۵ - التهاب تاندون ، فاشیا و ...
۶ - کوفتگی عضلانی و خونمردگی زیر پوستی
۷ - پیچ خوردگی مفاصل (مچ پا و ...)
۸ - نور و پاتی های دیابتی
۹ - دردهای ناشی از صدمات ورزشی
۱۰ - کمک به ترمیم اعصاب محیطی
۱۱ - دردهای سیاتیکی و کنترل بسیاری دردهای دیگر
منبع: لیزرتراپی
چند توصیه برای کمر درد
چند توصیه برای کمر درد
کمر درد یکی از شایع ترین علل مراجعه بیماران به مراکز درمانی می باشد. بطوری که بعد از سرماخوردگی و ضربه های کوچک، کمر درد شایع ترین بیماری در انسان است.
1. افرادی که کار آن ها مستلزم بلند کردن اجسام سنگین است یا ورزشکارانی که سر و کارشان با وزنه سنگین است، باید هرگز از کفش های پاشنه بلند بمدت طولانی استفاده نکنند و حتما از کمربندهای پهن محافظ کمر استفاده کنند.
2. هرگز اجسامی را که برای شما سنگین هستند بلند نکنید.
3. در هنگام بلند کردن اجسام کمر باید عمود بر زمین و نه خم شده به جلو باشد. باید اجسام را در حالی که نزدیک بدن شما هستند با زانوها بلند کنید.
4. به جای بلند کردن اجسام سنگین، از راه های دیگری مانند هل دادن برای جا به جا کردن استفاده کنید.
5. از بلند کردن یک جسم سنگین و چرخاندن کمرتان به طور همزمان جدا خودداری کنید.
6. از صندلی مناسب با پشتی و با زاویه ی حدود 100 تا 120 درجه استفاده کنید و اگر صندلی تان محافظ قوس کمر ندارد، قوس کمر را با یک بالشتک کوچک محافظت کنید.
7. هنگام ایستادن خود را به جلو خم نکنید. گوش ها، شانه و لگن را باید در یک امتداد و شکم را تو نگه دارید.
8. اگر مجبورید مدت طولانی بایستید، یکی از پاها را روی یک پله یا چهار پایه به ارتفاع 20 سانتی متر قرار دهید تا فشار کمتری به کمر وارد شود و هر ده دقیقه جای پاها را با هم عوض کنید.
9. بهترین حالت خوابیدن، خوابیدن به پهلو در حالی است که زانوها کمی خم بوده و یک بالش کوچک بین دو زانو قرار گیرد.
10. اگر به پشت می خوابید لازم است یک بالش زیر زانوان و یک بالش کوچک زیر گودی کمر قرار دهید.
1. افرادی که کار آن ها مستلزم بلند کردن اجسام سنگین است یا ورزشکارانی که سر و کارشان با وزنه سنگین است، باید هرگز از کفش های پاشنه بلند بمدت طولانی استفاده نکنند و حتما از کمربندهای پهن محافظ کمر استفاده کنند.
2. هرگز اجسامی را که برای شما سنگین هستند بلند نکنید.
3. در هنگام بلند کردن اجسام کمر باید عمود بر زمین و نه خم شده به جلو باشد. باید اجسام را در حالی که نزدیک بدن شما هستند با زانوها بلند کنید.
4. به جای بلند کردن اجسام سنگین، از راه های دیگری مانند هل دادن برای جا به جا کردن استفاده کنید.
5. از بلند کردن یک جسم سنگین و چرخاندن کمرتان به طور همزمان جدا خودداری کنید.
6. از صندلی مناسب با پشتی و با زاویه ی حدود 100 تا 120 درجه استفاده کنید و اگر صندلی تان محافظ قوس کمر ندارد، قوس کمر را با یک بالشتک کوچک محافظت کنید.
7. هنگام ایستادن خود را به جلو خم نکنید. گوش ها، شانه و لگن را باید در یک امتداد و شکم را تو نگه دارید.
8. اگر مجبورید مدت طولانی بایستید، یکی از پاها را روی یک پله یا چهار پایه به ارتفاع 20 سانتی متر قرار دهید تا فشار کمتری به کمر وارد شود و هر ده دقیقه جای پاها را با هم عوض کنید.
9. بهترین حالت خوابیدن، خوابیدن به پهلو در حالی است که زانوها کمی خم بوده و یک بالش کوچک بین دو زانو قرار گیرد.
10. اگر به پشت می خوابید لازم است یک بالش زیر زانوان و یک بالش کوچک زیر گودی کمر قرار دهید.
گردن درد
گردن درد دارید؟
گردن شما وزنی معادل یک توپ بولینگ را در طول زندگی تحمل می نماید تعجبی وجود ندارد که ندرتا دچار گرفتگی و درد شود.
وقتی عضلات گردن دچار گرفتگی می شوند و حرکت دردناک می شود، عضلات شما خودبخود برای جلوگیری از حرکات بیشتر سفت می گردند اما عضلات سفت شده گردن می توانند موجب اسپاسم های دردناک، کشیدگی تاندون و درد انتشار یابنده شوند.
گاهی اوقات عضلات سخت گردن می توانند اعصاب موجود در پوشش جمجمه (ناحیه اکسیپیتال) را تحریک کنند یا تحت فشار قرار دهند زیرا این اعصاب در نزدیکی عضلات واقع شده اند. این پدیده می تواند موجب انتشار رو به بالای درد به پشت گردن، پشت گوش و یک سمت از پوشش جمجمه شود. برای مقابله با طغیان دردگردنی مراحل زیرا را دنبال کنید.
2. بالا انداختن شانه ها. شانه هایتان را با ملایمت تا گردن بالا بیاورید و با فشار برای 5 تا 10 ثانیه نگه دارید و سپس با آرامی شل کنید تا به وضعیت نرمال برگردند.
3. پارو زدن نشسته. بر روی زمین یا چهار پایه نیمکت بنشینید و دست خود را به عقب و جلو ببرید نظیر حرکت پارو زدن.
4. پرواز، وزنه های سبکی (0/5 تا یک کیلوگرم) را بگیرید، از مفصل ران خود به جلو خم شوید، کمر خود را صاف نگه دارید و اجازه دهید دست هایتان را به طور مستقیم آویزان شوند. با ملایمت وزنه ها را بالا و پایین بیاورید. به طوری که حالت شبیه پرواز و بال زدن داشته باشید. اگر قادر به صاف نگه داشتن کمر خود نیستید بر روی یک نیمکت یا میز بر روی شکم خود دراز بکشید.
وقتی عضلات گردن دچار گرفتگی می شوند و حرکت دردناک می شود، عضلات شما خودبخود برای جلوگیری از حرکات بیشتر سفت می گردند اما عضلات سفت شده گردن می توانند موجب اسپاسم های دردناک، کشیدگی تاندون و درد انتشار یابنده شوند.
گاهی اوقات عضلات سخت گردن می توانند اعصاب موجود در پوشش جمجمه (ناحیه اکسیپیتال) را تحریک کنند یا تحت فشار قرار دهند زیرا این اعصاب در نزدیکی عضلات واقع شده اند. این پدیده می تواند موجب انتشار رو به بالای درد به پشت گردن، پشت گوش و یک سمت از پوشش جمجمه شود. برای مقابله با طغیان دردگردنی مراحل زیرا را دنبال کنید.
دارو درمانی:
استامینوفن یا یک داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی نظیر آسپیرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن ممکن است تسکین موقتی را باعث شوند.استراحت:
در طول روز دراز بکشید تا از کشیدگی گردن خلاص شوید. اما از بی فعالیتی طولانی خود داری کنید. این کار می توند گرفتگی را تشدید کند.سرد کردن ورم کردن:
کیسه های خنک کننده اغلب درد را برای یک یا دو روز مخفی می کند کیسه خنک کننده را چندین بار در روز بر پشت گردن قرار دهید و هر بار برای 20 دقیقه یا کمتر در محل نگه دارید. بعد از آن از سرما یا گرما برای کاهش ناراحتی استفاده نمایید. اگر مشکل شدید قلبی یا گردش خون دارید از کیسه های سرد کننده یا گرم کننده استفاده نکنید.تمرینات ورزشی:
ورزش های خاصی می توانند به شما در حفظ وضعیت مناسب کمک نمایند و از درد و گرفتگی گردن بکاهند. ورزش همچنین آمادگی کلی شما را ارتقاء می دهد و از عود درد گردنی ممانعت می کند.مراحل زیر را تمرین کنید:
1. فشردن شانه، تیغه های شانه ای خود را به هم بفشارید و برای حدود 3 ثانیه نگه دارید. این کار را هر وقت راحت بودید انجام دهید.2. بالا انداختن شانه ها. شانه هایتان را با ملایمت تا گردن بالا بیاورید و با فشار برای 5 تا 10 ثانیه نگه دارید و سپس با آرامی شل کنید تا به وضعیت نرمال برگردند.
3. پارو زدن نشسته. بر روی زمین یا چهار پایه نیمکت بنشینید و دست خود را به عقب و جلو ببرید نظیر حرکت پارو زدن.
4. پرواز، وزنه های سبکی (0/5 تا یک کیلوگرم) را بگیرید، از مفصل ران خود به جلو خم شوید، کمر خود را صاف نگه دارید و اجازه دهید دست هایتان را به طور مستقیم آویزان شوند. با ملایمت وزنه ها را بالا و پایین بیاورید. به طوری که حالت شبیه پرواز و بال زدن داشته باشید. اگر قادر به صاف نگه داشتن کمر خود نیستید بر روی یک نیمکت یا میز بر روی شکم خود دراز بکشید.