دیسک با یک غشای فیبری، مایع ژلاتینی و یک هسته مرکزی به منظور پیشگیری از سایش بین مهره‌ای میان مهره‌های ستون فقرات قرار دارد. وقتی 2 مهره به دلایل خاص مثل برداشتن یک بار غیرمتعارف به یکدیگر نزدیک می‌شوند، دیسک تحت فشار قرار می‌گیرد. در این حالت دیسک دچار عارضه می‌شود و به این ترتیب اعصاب ریشه‌ای که از کنار دیسک عبور می‌کنند، درد را به مسیرهایی که عصب‌دهی شده مخابره می‌کنند. خطرناک‌ترین ضایعه در این زمینه گرایش هسته دیسک به سمت نخاع است که در نمونه مطرح شده نیز این بیماری وجود داشته است و بعد از آن گرایش هسته دیسک به سمت رباط خلفی است. در این شرایط میزان درد بسیار زیاد است. بیمار گزگز در پاهایش را احساس می‌کند و گاهی پاهای او کرخت می‌شود و پا به مرور حسش را از دست می‌دهد همان نکته‌ای که در پزشکی رایج از آن با عنوان فلج شدن یاد می‌شود.